Schizofrenię zdiagnozowano po raz pierwszy w 1860 roku, choroba niniejsza działała wtenczas pod terminologią „demencja przedwczesne”. Dopiero 50 latek dalej odmieniono definicję na schizofrenię. Doświadczenia sygnalizują, że choroba bieżąca pojawia się przeważnie pomiędzy 15 a 30 rokiem istnienia. Ciężko absolutnie wskazać jej przyczyny. Przeważnie kategoryzuje się do nich czynniki genetyczne, psychologiczne oraz socjalne tudzież biochemiczne.
Schizofrenia zdoła zainicjować się gwałtownie, ociężale albo nerwicowo. Gwałtowny początek infekcji manifestuje się w postaci drastycznych przemian w postępowaniu chorego. Najczęściej jest to przypływ wybitnie napiętego niepokoju lub ożywienia, jakim asystują omamy czy też wyimaginowania. Początek gamoniowaty jest mniej namacalny.
Pacjent zachowuje się nieakuratnie do zaistniałej sytuacji, co kojarzone jest właściwie jako trywialne rozproszenie. Nerwicowy początek choroby ma zwiastuny charakterystyczne dla nerwic. Są to w szczególności zachowania histeryczne tudzież hipochondryczne. Chorych dotyka oprócz depresja albo apatia.
Chorobę może zdiagnozować zaledwie lekarz psychoterapeuta. Zawodowiec rozróżnia chorobę na podstawie charakterystycznych śladów. Samo wyleczenie schizofrenii może przybrać charakter kuracji lekowej bądź psychoterapia indywidualna czy też grupowej. Teraz stosowane medykamenty nie mają zwiastunów ubocznych.
Ich sztandarowym zagadnieniem jest wykluczenie halucynacji i pomoc choremu w miarę rzeczywistym działaniu. Psychoterapia ma na celu wesprzeć zorientować się schizofrenikowi jego postać oraz w ów sposób także uspokoić. Leczenie szpitalne jest konieczna tylko w nadzwyczaj uciążliwych wypadkach.